وزیر نیرو کجایی؟
تنها چهار روز به پایان وعده وزیر نیرو مانده است. شاید این سؤال برای شما هم پیش‌آمده باشد باوجوداینکه خبرهایی از برخی از مسئولان استانی یا نمایندگان اصفهان مبنی بر آغاز پمپاژ آب از کوهرنگ سه منتشر شده چرا روزشمار ما ادامه دارد.
تنها چهار روز به پایان وعده وزیر نیرو مانده است. شاید این سؤال برای شما هم پیش‌آمده باشد باوجوداینکه خبرهایی از برخی از مسئولان استانی یا نمایندگان اصفهان مبنی بر آغاز پمپاژ آب از کوهرنگ سه منتشر شده چرا روزشمار ما ادامه دارد. وزیر نیرو در ۲۷ آبان و تنها دو روز پس از آغاز پروژه بن - بروجن به اصفهان آمد و وعده داد تا سه ماه دیگر پمپاژ آب از کوهرنگ سه آغاز شود. وعده‌ای که زمان آن چهار روز دیگر به اتمام می‌رسد؛ اما هنوز وزارت نیرو نسبت به آن اطلاع‌رسانی نکرده است. در این روزها هیچ صدایی از وزیر نیرو هم دراین‌خصوص شنیده نشده است بر عکس همیشه که زمانی که وعده یا پروژه‌ای اجرا می‌شود روابط‌عمومی وزارت‌خانه‌ها دست‌به‌قلم می‌شوند خبر آن را در رسانه‌های مختلف منعکس می‌کنند. حالا چه شده که خبری نیست و باید پرسید وزیر نیرو کجایی؟ تنها در پانزدهم بهمن مهران زینلیان؛ معاون استاندار اصفهان از آغاز پمپاژ پروژه کوهرنگ سه خبر داد و گفت: با این طرح بخشی از اضافه مصارفی که بر حوضه آبریز زاینده‌رود تحمیل شده است جبران خواهد شد. او کوهرنگ سه را یکی از پروژه‌های بر زمین‌مانده و مطالبه دیرین مردم استان اصفهان دانست و ادامه داد:
با پیگیری جدی و پس از سفر وزیران نیرو و کشور در ماه‌های گذشته به اصفهان، مقرر شد تا پمپاژ کوهرنگ سه به‌زودی آغاز شود. که پمپاژ آب در کوهرنگ سه مدتی است که شروع شده و اکنون به وضعیت پایدار رسیده است، پمپاژ متناسب با آوردِ رودخانه زاینده‌رود و بر اساس ملاحظات زیست‌محیطی متغیر خواهد بود.
اما سؤال اینجاست که آیا وعده‌ای که وزیر نیرو داده است در چنین سطحی و توسط معاون استاندار نه خود استاندار اطلاع‌رسانی شود کار درستی بوده یا خیر یا تنها فرصتی برای کم‌کردن فشار اذهان عمومی و رسانه‌ها در واپسین روزشمارهای وعده وزیر بوده است؟
زینلیان در جایی از صحبت‌های خودش به عدم دسترسی به میزان آب زیاد در حال حاضر اشاره کرد و گفت: بخشی هم آب موردنیاز استان چهارمحال‌وبختیاری را تأمین می‌کند؛ اما بر این باوریم این آب باید به حوضه زاینده‌رود اضافه می‌شد که اتفاق افتاد.
شاید از این بخش از صحبت‌های معاون استاندار این برداشت شود که میزان آب پمپاژ شده آن‌قدر محدود است که محلی از اعراب ندارد یا اصلاً جبران برداشت‌های اضافی که از زاینده‌رود می‌شود را نخواهد کرد. سؤال‌های دیگری هم اینجا می‌ماند که آیا این پمپاژ چه کمکی به احیای زاینده‌رود خواهد کرد؟ تا چه زمانی این پمپاژ ادامه‌دار خواهد بود و میزان آن در فصل‌های آینده چه‌قدر خواهد بود؟ چه‌قدر از حقابه‌ها بخصوص حقابه شهر اصفهان و کشاورزان استان با آورده‌های حاصل از این پمپاژها تا پایان احداث سد پرداخت خواهد شد؟
شاید این سؤال‌ها و سؤالات دیگری که وجود دارد را باید مدیران استان اجازه دهند تا از درگاه وزارت نیرو به آن پاسخی روشن و شفاف داده شود تا مردم و رسانه‌های اصفهان بتوانند مطالبه خود را داشته باشند.
در روزهای پیش هم تصاویری از رهبر انقلاب منتشر شد که در بازدید نمایشگاه توانمندی‌های تولید داخلی از یکی از مسئولان صنایع اصفهان از طرح‌های آبی به استان سؤال پرسیدند؛ اما هر بار میزان پیشرفت و یا آبرسانی به استان‌های دیگر مطرح شد و برای سومین بار رهبری روی اصفهان تأکید کردند و خواستند از اصفهان بگوید که این نشان می‌دهد هنوز احیای زاینده‌رود و حقابه مردم اصفهان مطالبه و دغدغه ایشان هم هست. مطالبه‌ای که باید به آن درست و روشن پاسخ داده شود تا مردم بتوانند از ماحصل پروژه‌هایی که اجرایی شده یا در دست اجراست آگاه و بهره‌مند شوند.
مطمئناً مردم اصفهان زمانی به وعده‌ها امیدوار خواهند شد که حقابه خود، محیط‌زیست و کشاورزی استان و... را از آن دریافت کنند والا سال‌هاست که گوششان از وعده‌های رنگارنگ پر است. زاینده‌رود از وسط اصفهان می‌گذرد پس مردم هر روز خشکی آن را با چشم می‌بینند و زمانی پمپاژ آب یا هر وعده آبی دیگر را باور خواهند کرد که احیای زاینده‌رود را با چشم خود ببینند. در حال حاضر نه میزان ذخیره پشت سدها تغییری کرده نه آبی در زاینده‌رود جاری. اینکه باز پمپاژی صورت بگیرد که آن‌قدر کم و محدود باشد و یا با برداشت‌های غیرقانونی و بی‌رویه باز چیزی به اصفهان و زاینده‌رود نرسد برای مردم اصفهان تفاوتی نمی‌کند و منتی هم بر سر آنها نیست.
حالا هم که به زمان انتخابات نزدیک می‌شویم مردم اصفهان در میان لیست‌ها و وعده‌های رنگارنگ به دنبال دغدغه‌ها و چالش‌های خود می‌گردند. کارنامه‌هایی برای اصفهانی‌ها مهم خواهد بود که قدمی برای احیای زاینده‌رود در آن دیده شود و در این سال‌ها توانسته باشند از حق اصفهان و حقابه زاینده‌رود دفاع کرده باشند.
اصفهان دیگر آن‌قدر فرصت ندارد که بخواهد تلف کند و باید نمایندگانی جسور و آشنا به دغدغه‌های آن را به مجلس بفرستد تا بلکه بتواند پای حق و حقابه آن بایستد، مطالبه و پیگیری کند و به سرانجام برساند.
مسئولان و نمایندگان باید بدانند که به قول رهبری«مردم ازپیش‌نرفتن کارها در این سال‌ها گلایه دارند و حضورشان در صحنه را نباید به حساب گلایه نداشتن آنها گذاشت» چون رأی‌هایی که به صندوق‌ها ریخته می‌شود برای رفع این گلایه‌ها و مسائل است و نباید فراموش شود تا انتخابات بعدی.
عملیات اجرایی طرح انتقال آب کوهرنگ سه که شامل سد و تونل در سال ۱۳۷۷ باهدف تأمین آب به میزان حدود ۲۵۰ میلیون مترمکعب در سال برای تأمین بخشی از کمبود آب منطقه مرکزی ایران آغاز و قرارداد ساخت سد تونل سوم کوهرنگ نیز در سال ۱۳۸۹ بسته شد و قرار بود سال ۹۳ به بهره‌برداری برسد تا الان اجرا نشده است.
با تمام پیشرفت‌هایی که پروژه‌های آبی استان در این یکی دو سال اخیر داشته و حالا که دولت وعده داده این پروژه به‌زودی اجرا شود و پروژه سد خرسان نیز تا پایان ۱۴۰۴ اجرا شود باید نمایندگان آینده اصفهان با پیگیری و مطالبه بیشتر اجازه ندهند باز سر این پروژه‌ها در ادامه مسیر به سنگ بخورد. تمام تلاششان را بکنند تا به مرحله بهره‌برداری برسد شاید بتوانند بخشی از حقابه زاینده‌رود را احیا کنند تا در کنار پروژه انتقال آب از دریای عمان هم چرخ صنایع بچرخد و هم چالش‌های زیست‌محیطی، اقتصادی و معیشتی استان برطرف شود.
